در گزارش كار در محل مطرح شد؛
چرا نوجوانان بدرفتاری می کنند
یک روانشناس کودک و نوجوان اظهار داشت: نوجوانان برای پیدا کردن احساس تعلق، رفتارهای مثبت و منفی انجام می دهند که والدین باید نسبت به این رفتارها، واکنش های متفاوتی داشته باشند.
نصیره مقدم فر در گفتگو با خبرنگار مهر، با عنوان این مطلب که نوجوانان از چهار راه معمول می تواند به احساس تعلق برسند، اضافه کرد: جلب توجه، قدرت طلبی، انتقام جویی و تظاهر به بی کفایتی، راه هایی هستند که فرد نوجوان به آنها احساس تعلق پیدا می کند. از همین رو، والدین باید ابتدا تشخیص بدهند که نوجوان چه هدفی دارد و بعد او را راهنمایی کنند. وی افزود: گاهی باورهای اشتباه، نوجوانان را به سمت بدرفتاری سوق می دهد مانند باور به این که فقط در صورتی می توانند احساس تعلق پیدا کنند که مورد توجه باشند. پس بوسیله رفتارهای منفی مثل فراموشکاری، مسخره بازی، شیطنت خفیف، تعلق داشتن را نشان میدهد. مقدم فر اشاره کرد: والدین در این شرایط اهتمام کنند در خدمت فرزند نوجوان خود نباشند و به اینگونه رفتارهای او توجه نکنند و زمانی که همکاری می کند و رفتارهای مثبت انجام می دهد، از رفتار او قدردانی کنند. این محقق حوزه کودک و نوجوان اظهار داشت: مورد دوم زمانی می تواند احساس تعلق پیدا کند که صاحب قدرت باشد، با نافرمانی کردن، پرتوقع بودن و داد و فریاد کردن و قدرت طلبی احساس تعلق خودرا نشان میدهد. در این شرایط بهتر است والدین از دعوا کردن و تسلیم شدن بپرهیزند و وارد جنگ قدرت نشوند و چالش نداشته باشند و مکان را ترک کنند تا نوجوان از پیامد این رفتارها درس بگیرد. گاهی نوجوانان بوسیله رفتارهای منفی مثل فراموشکاری، مسخره بازی، شیطنت خفیف، تعلق داشتن را نشان میدهد وی به مورد سوم احساس تعلق افراد نوجوان اشاره نمود و اضافه کرد: فرد نوجوان این باور را دارد زمانی احساس تعلق پیدا می کند که پدر و مادر را اذیت کند و با بی تربیتی کردن و حرف های تلخ و سرکشی و طغیان و انتقام جویی به هدف خود برسد. این روانشناس حوزه کودک افزود: در این شرایط والدین اهتمام کنند گرفتار رنج و عصبانیت نشوند و مقابله به مثل نداشته باشند، در عوض اهتمام کنند به نوجوان کمک کنند که احساس کند همه دوستش دارند. عادلانه با او رفتار کنند و بعنوان الگو و هنجار برای نوجوان با دیگران با احترام رفتار کنند تا او هم یاد بگیرد. عضو سازمان نظام روانشناسی اظهار داشت: در حالت چهارم، نوجوان احساس می کند به هیچ چیز تعلق خاطر ندارد پس بهتر است هیچ کوششی نکند و کاری انجام ندهد و با ابراز بی کفایتی و دست از کار کشیدن و کوشش نکردن و یا با روی آوردن به سمت مواد مخدر و سیگار خودرا نشان میدهد. در این وضعیت بهتر است والدین، نوجوان را به حال خودش رها نکنند در عین حال انتقادها را کنار بگذارند و بر نقاط قوت و استعداد نوجوان تمرکز کنند. وی ادامه داد: این باورها ممکنست از نتیجه سبک فرزند پروری والدین و جایگاه نوجوان در خانواده ناشی شود. سبک فرزند پروری کمال گرا که انتظارات زیادی والدین از فرزندان خود دارند یا در سبک فرزند پروری محروم ساز که در حقیقت فرزند خودرا از بوسیدن و نوازش کردن ونگاه محبت آمیز محروم می کنند، سبک فرزند پروری تنبیه گر یا سبک کنترل گر و…، از تمام این سبک ها و رفتارهای والدین بچه ها الگو برداری می کنند. مقدم فر اظهار داشت: بچه ها از آنچه که والدینشان می گویند و انجام می دهند یاد می گیرند، بدین سبب گفتار و کردار والدین الگو و هنجار آنها خواهد بود. این محقق حوزه کودک و نوجوان افزود: والدین موظف می باشند به احساسات فرزندان خود توجه نمایند و احساسات او را زمانی که صحبت می کند، بشنوند. والدین زمانی که با نوجوان درباره مشکلی صحبت می کنند بسیار محترمانه صحبت کنند جمله یا عبارتی که با «تو»، «تو باید» شروع می شود، جز سرکوب و سرزنش پیام دیگری برای نوجوانان ندارد این روانشناس به والدین سفارش و اشاره کرد: سراسر توجه باشند، کارهای دیگر را کنار بگذارند و مستقیماً به نوجوان نگاه کنند، گوش دادن بازتابی داشته باشند به این معنا که از واژه هایی استفاده کنند که بازتابی از گفته ها و احساسات نوجوانشان باشد مانند آینه ای باشند که احساسات نوجوانشان را بازتاب می دهد. وی ادامه داد: وقتی با نوجوان درباره مشکلی صحبت می کنند بسیار محترمانه صحبت کنند جمله یا عبارتی که با «تو»، «تو باید» شروع می شود، جز سرکوب و سرزنش پیام دیگری برای نوجوانان ندارد. نوجوان با شنیدن پیام «تو» دلسرد می شود بدین سبب از ضمیر «ما» استفاده کنند که خودرا در مسائل نوجوان مشارکت بدهند. عضو سازمان نظام روانشناسی اضافه کرد: یکی از راه های مؤثر که برای حل مشکلات و همکاری بین افراد خانواده پیشنهاد می شود، داشتن نشست های خانوادگی منظم است که به خانواده کمک می نماید همه اعضا، احساساتشان را با بقیه در بین بگذارند، دعوا و داد و فریاد را کنار بگذارند برای کودکان و نوجوانان فرصتی فراهم می آورد که صحبت هایشان شنیده شود. ایجاد و عادت کردن به این جلسه ها زمان می برد ولی در شکل گیری اتحاد و صمیمیت بین اعضای خانواده بسیار مؤثر است.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب