شهروندان بی شهر راه دراز برای الحاق روستاهای حاشیه شیراز
کار در محل: روستاهای اطراف شیراز با جمعیت های زیاد در حد یک شهر نیازمند رسیدگی فوری برای دریافت مطلوب خدمات شهری بوده که این مساله نیازمند تعیین تکلیف برای الحاق آنان به کلان شهر شیراز است.
خبرگزاری مهر، گروه استانها - مرضیه جوانمردی فر: شیراز، کلان شهری درحال رشد با چالش های پیچیده حاشیه نشینی است. مهاجرت های فزاینده از نقاط مختلف کشور، خصوصاً جنوب، به این کلان شهر، فشار مضاعفی بر مناطق حاشیه ای و روستاهای اطراف وارد کرده است. افزایش جمعیت در این مناطق، معضلاتی جدی را برای مدیریت شهری و ارائه خدمات عمومی به همراه آورده است.
روستاهایی که زمانی سکونتگاه های آرام و کوچک بودند، حال شاهد رشد جمعیت و تبدیل به شهرک های کوچک با ساختارهای غیررسمی و بدون زیرساخت های شهری هستند. افزایش چشم گیر قیمت مسکن و اجاره بها در شیراز، مهاجران را به سوی این روستاهای حاشیه ای سوق داده است. در نتیجه، خیلی از این روستاها از نظر جمعیت، از خیلی از شهرها و شهرستان های استان فارس پیشی گرفته اند، اما بازهم برمبنای تقسیمات کشوری و قوانین مربوط به شهرداری، به عنوان روستا طبقه بندی می شوند.
این شکاف بین واقعیت جمعیتی و تقسیمات کشوری، چالش هایی را در عرصه های مختلف همچون زیرساخت های شهری، خدمات بهداشتی و آموزشی، و همین طور مسایل اجتماعی و امنیتی بوجود می آورد.
زیرساخت مناسبی جهت زندگی در روستاهای حاشیه شیراز نیست
عدم دسترسی به امکانات بهداشتی مناسب، همچون آب شرب سالم، سیستم فاضلاب و مراکز درمانی، سلامت ساکنین این مناطق را به خطر انداخته است. افزایش جمعیت بدون زیرساخت های مناسب، احتمال شیوع بیماریهای واگیر و عفونی را زیاد می کند. کمبود پزشک و متخصص نیز از دیگر مشکلات مهم این مناطق است.
کمبود فضاهای سبز، مراکز آموزشی مناسب، اماکن تفریحی و ورزشی، همچون مسایل رفاهی ساکنین این مناطق است. خردسالان و نوجوانان در این مناطق با کمبود فضای بازی و کارهای سالم روبرو هستند. همین طور کمبود امکانات آموزشی و آموزشی تخصصی، خصوصاً برای خردسالان و نوجوانان، می تواند آینده آنها را تحت تأثیر قرار دهد.
با فقدان اماکن تفریحی و فضای سبز مناسب، فضاهای اجتماعی محدود شده و بروز مشکلات اجتماعی و ناهنجاری های رفتاری افزوده می شود. عدم دسترسی به سرگرمی های سالم و فضای مناسب برای تفریح، می تواند منجر به بروز مشکلات رفتاری و اجتماعی در میان جوانان و نوجوانان شود. همچنین، نبود مراکز فرهنگی و هنری می تواند مانع از رشد و شکوفایی استعدادهای هنری و فرهنگی ساکنین این مناطق شود.
در حقیقت انفجار جمعیتی در حاشیه شیراز، نیازمند توجه فوری و برنامه ریزی طولانی مدت است. مدیریت شهری باید با همکاری نهادهای ذی ربط، زیرساخت های لازم را در این مناطق فراهم آورد تا ضمن کنترل رشد جمعیت، از بروز مشکلات اجتماعی و بهداشتی جلوگیری نماید. همچنین، برنامه های آموزشی و فرهنگی برای پیشرفت سطح آگاهی و مهارت ساکنین این مناطق ضرورت دارد. در غیر این صورت، آینده این مناطق با چالش های جدی و غیرقابل پیش بینی مواجه خواهد شد.
موضوع الحاق این مناطق به محدوده شهری شیراز، و یا تفکیک و توسعه مستقل آنها، نیازمند بررسی های دقیق و جامع، باتوجه به قوانین، ظرفیتهای موجود و همین طور نیازهای جمعیتی این مناطق است. بدون برنامه ریزی و مدیریت صحیح، این رشد بی رویه می تواند منجر به مشکلات زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی برای کلان شهر شیراز و همین طور ساکنان این مناطق شود.
آیا این روستاها به شهرک های آینده شیراز تبدیل خواهند شد یا با چالش های ناشی از عدم برنامه ریزی مواجه خواهند بود؟ پاسخ این پرسش، کلید حل معضلات حاشیه نشینی در کلان شهر شیراز است.
با توجه به اهمیت موضوع به سراغ برخی مردم ساکن در روستاهای اطراف شهر شیراز رفتیم و با آنان به گفت و گو پرداختیم.
بی توجهی به روستاهای حاشیه شیراز امری عادی شده است
علی احمدی، ۴۵ ساله و کشاورز در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: روستای سلطان آباد در حریم شهر شیراز قرار دارد و سال هاست که موضوع الحاق به شهر شیراز مطرح است. متاسفانه، با وجود وعده های مکرر مسئولان، هنوز هیچ نتیجه قطعی در این حوزه حاصل نشده و این مساله موجب بروز مشکلات مختلفی برای اهالی روستا شده است. از فقدان امکانات رفاهی و بهداشتی مناسب گرفته تا نبود زیرساخت های شهری لازم، همه و همه نشان از بی توجهی به این منطقه دارد.
وی اضافه کرد: ساکنان روستا، خواهان بهبود شرایط زندگی خود و دسترسی به امکانات و خدمات شهری هستند و امیدوارند که با الحاق به شهر، بتوانند کیفیت زندگی خودرا ارتقا دهند.
احمدی اضافه کرد: به عنوان یک کشاورز، با مشکلات عدیده ای در حوزه دسترسی به امکانات و خدمات مواجه هستم. کمبود امکانات بهداشتی و درمانی، نبود راه های مناسب و آسفالت، و همین طور کمبود امکانات آموزشی برای فرزندانم همچون این مشکلات است. الحاق به شهر شیراز می تواند خیلی از این مشکلات را حل کرده و به توسعه و پیشرفت روستا کمک نماید.
امیدوارم مسئولان به وعده های خود عمل کنند
زهره رحیمی، ۳۲ ساله و معلم نیز در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: به عنوان یک معلم، نبود امکانات آموزشی مناسب در روستای سلطان آباد، دغدغه اصلی من و خیلی از والدین دیگر در این منطقه است.
وی اضافه کرد: راه های خاکی و کمبود امکانات رفاهی، کیفیت زندگی را برای همه ساکنان روستا پایین آورده است. مطالبه الحاق به شهر شیراز، نه فقط برای رفاه بیشتر اهالی، بلکه برای آینده فرزندانمان نیز ضرورت دارد. ما بدنبال دسترسی به خدمات آموزشی بهتر و امکانات رفاهی بیشتر برای فرزندانمان هستیم.
رحیمی اشاره کرد: باتوجه به شغلم، به خوبی از نیازمندی های آموزشی و بهداشتی آگاهم. در روستا، دسترسی به مراکز درمانی و آموزشی مناسب بسیار محدود است. الحاق به شهر شیراز می تواند این مشکلات را برطرف کند و به ارتقا سطح زندگی و کیفیت آموزش در روستا کمک نماید.
وی ابراز امیدواری کرد که مسئولان با بررسی دقیق مشکلات روستا، به حق مردم روستاهای اطراف شیراز، در داشتن زندگی بهتر و شرایط مناسب توجه نمایند.
زندگی در روستاهای حاشیه شیراز خیلی مشکل است
ذبیح الله طاهری، ۶۰ ساله و بازنشسته نیز به خبرنگار مهر اظهار داشت: سال هاست که در این روستا زندگی می کنم و شاهد مشکلات فراوانی در این منطقه هستم. راه های خاکی و کمبود امکانات رفاهی، برای مردم روستا، خصوصاً افراد مسن و سالمند، مشکل ساز شده است.
وی اضافه کرد: موضوع الحاق به شهر شیراز، تنها راهکار ممکن برای بهبود وضعیت زندگی و پیشرفت کیفیت خدمات در روستا است. امیدواریم مسئولان به این درخواست مردم توجه نمایند.
طاهری با اشاره به این که به عنوان یک بازنشسته، به خوبی با مشکلات روستاییان آشنا هستم، بیان کرد: نبود امکانات درمانی و بهداشتی مناسب، عدم دسترسی به خدمات شهری و همین طور نبود زیرساخت های مناسب، زندگی در روستا را برای مردم سخت کرده است. ما انتظار داریم با الحاق به شهر شیراز، از امکانات و خدمات شهری برخوردار شویم و بتوانیم با خیال آسوده تر زندگی نماییم. امیدوار هستم با تلاش و پیگیری مسئولان، این امر محقق شود.
الحاق روستاهای اطراف شیراز بازهم بلاتکلیف است
محمد تقی تذروی نایب رییس شورای اسلامی شهر شیراز در گفتگو با خبرنگار مهر درباب الحاق روستاهای اطراف شیراز اظهار داشت: معضل حاشیه نشینی و ساخت وسازهای بدون مجوز در اطراف شیراز، به عنوان یک موضوع مهم چند سالی است که در کانون توجه قرار دارد. سکونت اقشار کم درآمد در حاشیه ها به علت قیمت پایین مسکن و فقدان نظارت کافی، نگرانی ها درباره ی گسترش بی رویه شهر را افزایش داده است.
وی اضافه کرد: فشارهای زیادی بر شهرداری شیراز برای الحاق روستاهای مجاور وجود دارد، اما این اقدام ممکنست راهکار غائی نباشد. بدون برنامه ریزی دقیق و درنظر گرفتن منافع شهرداری، الحاق روستاها می تواند منجر به ایجاد مناطق حاشیه ای جدید و افزایش مشکلات شهری خواهد شد.
نایب رییس شورای شهر شیراز اضافه کرد: ساخت وسازهای غیرقانونی و غیراصولی در مناطق حاشیه شهرها از دیگر چالش های پیش رو است. خانه هایی که بدون رعایت استانداردهای ایمنی تولید شده اند، در صورت اجرای قانون، با خطر تخریب مواجه خواهند شد.
تذروی اظهار داشت: یکی از راهکارهای پیشنهادی برای حل این مشکل، ایجاد منفعت برای شهرداری در پروسه الحاق است. واگذاری زمینهای فاقد کاربری مشخص به شهرداری می تواند منبع درآمدی برای ارائه خدمات مناسب به مناطق الحاق شده را فراهم آورد.
وی نایب رییس شورای شهر شیراز اشاره کرد: هم اکنون تصمیم غائی و قطعی در مورد الحاق روستاهای اطراف شیراز گرفته نشده است.
منبع: kardarmahal.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب