حسینی میلانی مطرح كرد:
رتبه محیط زیستی شهر تهران پایین است
به گزارش كار در محل رئیس كمیته محیط زیست شورای شهر تهران، اظهار داشت: متاسفانه رتبه محیط زیستی تهران بر طبق مطالعات انجام شده در هنگام تدوین برنامه سوم پایین است.
به گزارش كار در محل به نقل از مهر، سید آرش حسینی میلانی، روز دوشنبه در نشست ارزیابی راهبردی محیط زیستی طرح ها و برنامه های جامع و تفصیلی شهر تهران اظهار داشت: ارزیابی های راهبردی سوژه جدیدی در سطح سیاست های كلان محیط زیستی است كه در برنامه ششم توسعه كشور هم مورد تاكید قرار گرفته است. البته در برنامه سوم توسعه شهر تهران، این مسئله به صراحت یاد شده قرار نگرفته اما می تواند رگه هایی از این مسئله را در آن دید. وی ارزیابی های راهبردی محیط زیستی را پروسه بررسی و پیش بینی نتایج تصمیمات كلان بر عرصه محیط زیست دانست و گفت: این بررسی های راهبردی می تواند در سیاست های كلان شهری بازتاب داشته باشد و رویه ها و رویكردهای جدیدی را در عرصه برنامه ریزی شهری، چه راهبردی و چه غیرراهبردی به همراه داشته باشد. این عضو شورای شهر تهران با اشاره به اینكه ارزیابی راهبردی محیط زیستی با وجود تاكید برنامه ششم توسعه كشور، هنوز در عرصه اجرایی به رسمیت شناخته نشده است، اشاره كرد: سازمان حفاظت از محیط زیست بعنوان نهاد بالادستی و مسئول در عرصه محیط زیست باید این رسمیت را برقرار كند و بر طبق این سیاست كلان، سایر دستگاه ها همچون شهرداری ها از آن تبعیت كنند. حسینی میلانی با تاكید بر لزوم اجرایی شدن ارزیابی راهبردی محیط زیستی در پروژه های شهری اشاره كرد: در ابتدای آغاز به كار شورای پنجم، مسئله خشك شدن چشمه علی در شهر ری مطرح بود و یكی از اعضای شورا این مسئله را به شدت پیگیری می كرد. دلیل خشك شدن این چشمه تاریخی كه همچون مواریث طبیعی ری و تهران است، به خاطر مجاورت آن با مترو بوده است. وی افزود: شهرداری بعد از دریافت تذكرهایی در این رابطه، اقداماتی را برای جلوگیری از خشك شدن چشمه علی انجام داد تا این چشمه در راه خطر خشك شدن دائمی قرار نگیرد اما مسئله آن است كه چرا این اتفاق رخ داد؟ سخنگوی كمیسیون سلامت، محیط زیست و خدمات شهری با اشاره به اینكه ارزیابی راهبردی محیط زیستی هشداری به مدیران و تصمیم گیران است كه داشته ها و میراث طبیعی تحت شعاع پروژه ها و برنامه های عمرانی و فنی قرار نگیرد و به سمت نابودی نرود، اظهار داشت: در كشور ما ارزیابی اثرات زیست محیطی در زمان تصمیمات كلان كمتر اثرگذار می باشد و بار این كار بر دوش ارزیابی راهبردی محیط زیستی است. این دو مقوله اساسا با یكدیگر متفاوت هستند و همین مسئله اهمیت ارزیابی راهبردی محیط زیستی را بیشتر از پیش می كند. حسینی میلانی با تاكید بر اینكه ارزیابی راهبردی محیط زیستی نباید تنها بر طرح ها و برنامه های شهرسازی متمركز شود، بیان كرد: برای حفظ محیط زیست تهران، ارزیابی راهبردی محیط زیستی نباید تنها محدود به شهر تهران باشد بلكه باید منطقه شهری را هم شامل شود. متاسفانه در هنگامی كه طرح جامع و تفصیلی شهر تهران تهیه شد، مسائل محیط زیستی آنچنان مورد تاكید قرار نگرفتند هرچند كه تكمیل كمربند سبز و احیای روددره ها یاد شده قرار گرفت اما یكی از ضعف های اصلی طرح جامع نپرداختن كامل و جامع به مطالعات پایه محیط زیست شهر تهران است. وی رتبه و فاكتورهای زیست پذیری شهر تهران را پایین دانست و تصریح كرد: الان در طرح های تفصیلی مناطق مسائلی همچون وضعیت و كیفیت هوای شهری، جمع آوری زباله و وضعیت پسماند شهری، میزان آمادگی در مقابل حریق و زلزله و... مورد بررسی قرار می گیرند اما نمی توان رابطه مستقیمی میان این مسائل با موضوعی همچون بارگزاری ها پیدا كرد. این مسئله سوژه مهمی است كه باید از طرف كارشناسان برای پیدا كردن آن رابطه مورد بحث قرار گیرد. این عضو شورای شهر تهران با اشاره به بعضی از پروژه كلان شهری تهران و رابطه آنها با ارزیابی راهبردی محیط زیستی عنوان كرد: طرح جامع مدیریت پسماند یك طرح راهبردی و كلیدی برای مدیریت شهری تهران است كه ارزیابی راهبردی محیط زیستی را در دل خود دارد. طرح جامع فضاهای سبز تهران هم همچون مسائلی است كه ملاحظات محیط زیستی را باید شامل شود. طرح جامع آب خام كه توسط سازمان بوستان ها در دست پیگیری است و بر طبق آن تلاش می شود راندمان آبیاری افزایش و میزان مصرف نیز كم شود. طرح جامع ترافیك یا طرح توسعه خطوط همچون مسائل و موضوعاتی هستند، كه در هر كدام از آنها، انجام ارزیابی راهبردی محیط زیستی ضروری می باشد. حسینی میلانی با اشاره به اینكه در توسعه خطوط مترو، شورا از شهرداری درخواست كرده پیوست ملاحظات و بررسی های محیط زیستی خودرا ارائه كند، اظهار داشت: آنچه كه از طرف شهرداری به شورا ارائه شده، فواید محیط زیستی ایجاد چهار خط جدید مترو است اما درباره لطمه های احتمالی به محیط زیست شهری مسكوت است. با وجود این، تاكید كمیته محیط زیست این است ارزیابی راهبردی محیط زیستی درباره توسعه این خطوط ارائه شود. وی ادامه داد: تجربه به خطر افتادن و خشك شدن دائمی چشمه علی و ده ها چشمه و قنات دیگر همچون دلایلی است كه باعث شده كمیته محیط زیست خواهان بررسی اثرات كلان توسعه خطوط مترو بر وضعیت شبكه قنوات باشد. رئیس كمیته محیط زیست و خدمات شهری با تاكید بر اینكه ارزیابی راهبردی محیط زیستی نیاز امروز تصمیم گیران شهر تهران است و باید سهم و نقش آن در طرح های كلان مدیریت شهری لحاظ شود، گفت: برنامه سوم توسعه شهر تهران، طبیعتا برنامه ای موضوعی است و در هر فصل، احكام و مسائل مختلف شهر تهران در حوزه های شهرسازی، خدمات شهری، محیط زیست، حمل و نقل و... آمده است. آنچه لازم است این است كه ارزیابی های محیط زیستی در بخش های مختلف هر كدام از این برنامه ها لحاظ شود و نتایج محیط زیستی احكام مرور شود. حسینی میلانی با اشاره به بودجه های سالیانه اشاره كرد: بودجه، برش یك ساله برنامه های توسعه است كه شهرداری برای پروژه های مختلف، پیوست های توجیهی تهیه و اثرات آنرا مشخص می كند. این مكانیزم، یك سازوكار كنترلی است. شهرداران مناطق هم اولویت هایی را در منطقه خود دنبال می كنند كه باید ملاحظات محیط زیستی هركدام از این پروژه ها باید گزارش شود. اینها گوشزدهایی است كه سبب اصلاح پروسه تصمیم گیری می شود. وی درباره ضمانت اجرای ارزیابی راهبردی محیط زیستی اشاره كرد: بر طبق مصوبه شورای شهر، شهرداری باید برای هر كدام از پروژه های عمرانی خود گزارشی پیوست توجیهی ارائه كند و در غیر این صورت، بودجه آن طرح ها تصویب نمی گردد. بدین سبب بودجه و همین طور ستاندن عوارض ضمانت های اجرای خوبی برای لحاظ شدن ارزیابی های محیط زیستی است. این عضو شورای شهر با ضروری دانستن تعیین سطح مناسب تصمیم گیری درباره ارزیابی راهبردی محیط زیستی در شهرداری اظهار داشت: اصولا مدیران ارشد شهرداری تا پیش از اعلام پروژه ها درباب مسائلی راهبردی محیط زیستی اطلاعاتی را ارائه نمی كنند. آیا سوژه ارزیابی راهبردی محیط زیستی در سطح شورای معاونین جایگاهی دارد؟ جایگاه شورای در ارتباط با SEA چیست؟ در سطح كمیسیون ماده ۵ این مسئله چگونه باید دیده شود؟ مرزهای فضایی ارزیابی راهبردی محیط زیستی تا كجاست؟ و... اینها مسائلی است كه باید به آنها پاسخ داد. حسینی میلانی درباره سطح انتظار از ارزیابی راهبردی محیط زیستی هم بیان كرد: باید مشخص شود سطح انتظار ما از ارزیابی راهبردی محیط زیستی تا كجاست؟ شناسایی و متوقف كردن تصمیمات خطرناك می باشد یا اعلام هشدار؟ آیا با این آگهی می توان سبب دستیابی به آستانه های مجاز شود؟ متاسفانه رتبه محیط زیستی تهران بر طبق مطالعات انجام شده در هنگام تدوین برنامه سوم پایین است. آیا ارزیابی راهبردی محیط زیستی باید با فاكتورهای محیط زیستی رابطه برقرار كند و بگوید این سیاست ها باید به اثراتی مانند بهبود ۱۰ درصدی كیفیت هوای تهران منجر شود؟ وی با اشاره به اینكه سندهای بالادستی در پشتیبانی از ارزیابی راهبردی محیط زیستی هنوز وجود ندارد، تصریح كرد: یك مسئله مهم در این موضوع، صحه گذاشتن بر ارزیابی های محیط زیستی بر طبق سندهای بالادستی و پشتیبان نظیر گزارش وضعیت محیط زیست(SOE) است. با استفاده از این سندهای پشتیبان می توان به جلب نظر سیاسی و همسو كردن بخش های مختلف اقدام نمود. سخنگوی كمیسیون سلامت، محیط زیست و خدمات شهری ارزیابی راهبردی محیط زیستی را یك تغییر پارادیم در مدیریت طرح های كلان دانست و عنوان كرد: در شرایط كنونی چندان نمی توان مسائل محیط زیستی و اجتماعی و اقتصادی را از یكدیگر جدا كرد. بعضی از مسائل مختلف مانند فقر، مهاجران، تنگناهای اقتصادی و... بر مسائل محیط زیستی اثرگذار هستند كه بطور مثال می توان به نقش چرخه كودكان كار در سوژه كتفی ها اشاره نمود كه عموما از نیروهای كار خارجی محسوب می شوند. با وجود دامنه گسترده مسایل راهبردی، باید موضوعات مهم محیط زیستی را احصا و در قالب اولویت ها تدبیر و اقدام نمود.
منبع: كار در محل
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب